Bu yeni görüntü NGC 3324 adlı bir yıldız doğumevini göstermektedir. ESO’nun Şili’deki La Silla Gözlemevi’nde bulunan MPG/ESO 2.2-metre teleskopu üzerindeki Geniş Alan Görüntüleyicisi ile çekilmiştir. NGC 3324’teki bir çok sıcak genç yıldızdan gelen yoğun mor-ötesi ışınım gaz bulutunun zengin renklerle ışıldamasına ve yıldızları çevreleyen gaz ve tozda bir oyuk oluşturmuştur.
NGC 3324 güney takımyıldızı Carina (Omurga, Jason’un gemisi Argo’nun bir parçası) doğrultusunda, yeryüzünden yaklaşık 7500 ışık-yılı uzaklıkta bulunmaktadır. Karina Bulutsusu’nun karmaşık ortamının kuzey sınırında, diğer birçok yıldız oluşum kovuklarınca oyulmuş bir bölgede yer almaktadır (eso0905). NGC 3324’teki zengin gaz ve toz birikimi bölgesi, burada milyonlarca yıl önce bir yıldız oluşum patlamasına yakıt sağlamış ve bu da yukarıdaki yeni resimde görüldüğü gibi pek çok iri yarı ve sıcak yıldızın oluşmasına neden olmuştur.
Bu genç yıldızlardan gelen yıldız rüzgarları ve yoğun ışıma çevredeki gaz ve tozda bir oyuk oluşturmuştur. Buna en açık kanıt görüntünün sağ tarafında merkezde görülen madde duvarıdır. Sıcak genç yıldızlardan gelen mor-ötesi ışınım elektronları hidrojen atomlarından koparmaktadır, sonra yeniden yakalanan elektronlar, enerji basamaklarında düzenlendikçe karakteristik bir koyu kırmızı renkli ışıma yapmakta ve yayılan gazın boyutlarını göstermektedir. Diğer renkler diğer elementlerden kaynaklanmaktadır, iki kez iyonlaşmış oksijen karakteristik ışıması merkezi bölgelerin yeşilimsi-sarı görünmesini sağlamaktadır.
Gökyüzündeki bulutlar gibi, bulutsu gözlemcileri bu kozmik bulutlar içinde benzer şeyler bulacaklardır. NGC 3324 için kullanılan takma isimlerden birisi Gabriela Mistral bulutsusudur, Şilili Nobel ödüllü şair onuruna [1]. Sağ taraftaki gaz ve toz duvarının sınırı merkezde bir burna benzeyen “şişlikle” görünüş olarak bir insan yüzünü andırmaktadır.
ESO’nun Şili’deki La Silla Gözlemevi’nde bulunan MPG/ESO 2.2 metre teleskopu üzerindeki Geniş Alan Görüntüleyicisi’nin gücü NGC 3324’teki birçok karanlık bölgeyi de gözler önüne sermektedir. Bu bölgelerdeki toz tanecikleri fonda ışıldayan gazın ışığını engelleyerek, zengin manzaranın bir takım şeyleri andıran yapısına gölgeli, işleme özellikli başka bir katman eklemektedir.
Hubble Uzay Teleskopu’nun keskin görüşü de geçmişte NGC 3324 üzerinde denenmiştir. Hubble, Geniş Alan Görüntüleyici’nin panoramik görüntüsünden daha detaylı resimler çekebilir fakat sadece çok daha küçük bir bölgeninkini. Bu iki aygıt ard arda kullanıldıklarında optik olarak hem “yakınlaşma” hem de “uzaklaşma” görünüşü sağlayabilir.
Notlar
[1] Görüntülerle ilgili daha fazla açıklama ve karşılaştırma amatör gökbilimci Daniel Verschatse’nin siteside bulunabilir:http://www.verschatse.cl/nebulae/ngc3324/medium.htm
ESO-Türkçe (Çeviri: Arif Solmaz-Çağ Üniversitesi, Uzay Gözlem ve Araştırma Merkezi-Mersin)
