Gezegenimiz her yıl kuyrukluyıldız ve asteroit kaynaklı tozla karşılaşır. Bu gezegenler arası toz parçacıkları atmosferimizden geçer ve bu da ‘kayan yıldız yağmurlarına’ neden olur. Bunların bazıları mikrometeoritler şeklinde yere ulaşır. Fransız bilim insanlarının kutup destekli 20 yıldır yürütülen uluslararası bir program çerçevesinde yürütülen çalışmayla yere 5200 ton kadar mikrometeorit ulaştığını belirledi.
Mikrometeoritler her zaman gezegenimize düşmektedir. Kuyrukluyıldız ve asteroitlerden kopan bu toz parçacıkları atmosferden geçip yere ulaşan milimetrenin onda biri ile yüzde biri büyüklüğünde olan parçacıklardır.
Çalışmada, meteoritleri toplamak ve analiz etmek için Antarktika’daki Adélie Land kıyılarının 1100 km açıklarındaki Fransız-İtalyan istasyonunun (Dome C) kalbinde gerçekleşti. Bu bölge düşük kar oranı ve neredeyse karasal toz bulunmaması nedeniyle ideal bir toplama yeridir.
Keşif gezilerince Dünya’da her yıl toplanan kütleye karşılık gelen metrekare başına yıllık akıları hesaplamak için boyutları 30 ile 200 mikrometre arasında değişen parçacıklar toplandı.
Elde edilen sonuçlar tüm gezegene uygulandığında yıllık 5200 ton mikrometeoroitin yere düştüğünü gösterdi. Bunlar gezegen dışı kaynaklardır ve yılda on tondan daha az miktarda düşen meteoritlerden çok daha fazladır.
Meteoritlerin analizi ise düşen parçacıkların %80’inin kuyrukluyıldız kaynaklı olduğunu gösterdi.
Bu bilgi gezegenlerarası toz parçacıklarının genç Dünya’da su ve karbonlu molekülleri getirmesindeki rolünün daha iyi anlaşılmasını sağlıyor.
Konu ile ilgili olarak Dr Mehmet Yeşiltaş’ın Antarktikadan (Türk Antarktik Araştırma Grubu üyesidir) topladığı mikrometeoritlere ait bazı ön bilgileri Gökyüzünü Tanıyalım (17.bask, s.118) kitabımda bulabilirsiniz. Ayrıca, burdaki toz düşme rakamını (5200 ton/dünya-yıl veya 10 mikrogram/yıl-metrekare) teyit edebilecek kaba bir hesabın Dr Yeşiltaş tarafından yapılıp yapılamıyacağını kendi “Mehmet Emin Özel” facebook sayfamda ele aldım. (Dr Yeşiltaş’tan henüz bir yanıt almadım.)