Gökbilimciler evreni anlamak için genellikle Samanyolu’na en yakın gökada olan Büyük Macellan Bulutu’na (BMB) teleskoplarını yönlendirirler. Avrupa Güney Gözlemevi’de bize Büyük Magellan Bulutu’nun sadece bir bölgesinin ayrıntılarını içeren bir çalışmayı gösteriyor.
Herschel Uzay Gözlemevi merkezlerinde büyük gökadaların bulunduğu evrenin ilk kümelerinin olduğu bölgeyi tespit etti. Bu parlak gökadalar evrenin en işlek yerine doğru hareket etme eğiliminde olduğu da belirlendi. Bu bilgi ile kuramcılar gökada biçimleriyle ilgili kuramlarını tekrar gözden geçirebilecek.
NASA’nın Chandra X-Işını Gözlemevi 10 yıl aralıklarla toplamda 1 milyon saniye süreyle gözlediği Andromeda Gökadası’nın (M31) görüntülerini birleştirdi. Bu görüntülerin eşliğinde gökbilimciler gökadanın merkezinin yakınındaki karadelikte 2006’dan bu yanan süren hareketlilikle ilgili bir çalışma gerçekleştirdiler.
Gökbilim’deki keşiflerin hızı inanılmaz. Bu hıza yetişmek için büyük bir enerji harcıyorum. İşte biri daha…. Samanyolu’nu inceleyen bir grup gökbilimci, aralarında büyük yıldızlarında olduğu birçok yeni bölge keşfetti. Keşifle birlikte gökadanın yapısı ve kimyasal bileşimiyle ilgili yeni ipuçları gelebilir.
Karadeliklerin küçük bir bölümü neden yüksek miktarlarda enerji yayar? Gökbilimciler bu sorunun yanıtı için NASA’nın Swift uydusundan aldıkları verileri değerlendiriyor.
Bu sorunun kaynağı ise süper kütleli karadeliklerin yalnızca yüzde biri. Elde edilen veriler bu yüksek enerjiyi birleşen gökadaların yeni karadeliklerinin oluşturduğunu gösteriyor.
ABD’deki Florida Teknoloji Enstitüsü ve Rochester Teknoloji Enstitüsü ile İngiltere Sussex Üniversitesi’ndeki gökbilimciler, yerel gökadalardan M87’deki süper kütleli dev karadeliğin beklentinin tersine gökadanın merkezinde bulunmadığını keşfettiler. Araştırma Hubble Uzay Teleskopu’ndan alınan verilerin ışığı altında gerçekleştirildi.
Dr. Masato Onodera başkanlığında oluşturulan uluslar arası bir araştırma ekibi Subaru Teleskobunu kullanarak parlak ve büyük eliptik bir gökadanın kızılötesi tayfını ölçtü. Gökada evrenin çeyrek yaşında iken oluşmuş, yani 10 milyar ışık yılı uzaklıkta yer alıyor. Önceki keşiflerin tersine bu gökada yakın evrende gördüğümüz gökadalara benziyor.
Bilim insanları helyum açısından zengin yaşlı bir yıldız sisteminde üçüncü tür bir patlamayı ortaya çıkardı.
Dev yıldızların sonunu getiren süpernova patlamaları, yalnızca kozmik uzaklıkların belirlenmesinde kullanılmaz. Süpernovalar aynı zamanda evrenimizdeki önemli kimyasal öğe üreten fabrikalarıdır.
ESO yakın bir gökada olan Messier 83’ün ESO’nun Çok Büyük Teleskop’u yardımıyla alınmış güzel bir görüntüsünü yayınladı. Görüntüde gökada kızılötesi ışıkta gösterilmekte ve şimdiye kadar yerden alınan en keskin ve detaylı Messier 83 görüntülerini oluşturan kameranın etkileyici gücünü gözler önüne sermektedir.
Binlerce uzak gökadanın çoğunu ve özellikle Abell 315 olarak bilinen büyük kütleli gökada kümesine ait olan geniş bir grubu gösteren, yeni bir geniş-alan görüntüsü bugün ESO tarafından yayınlandı. Oldukça kalabalık görünen bu gökada topluluğu Abell 315 gibi karanlık maddenin egemen olduğu “buzdağının ucu” gibi sadece bilinen kısımdır.
