Uluslararası bir gökbilimci ekibi gökada merkezlerindeki süper kütleli karadeliklerin kütlesini ölçmek için yeni bir yöntem geliştirdi. Tek yapılması gereken karadeliklerin çevresinde dolanan karbonmonoksit moleküllerinin dönüş hızını hesaplamak. Yeni yöntemle çok fazla sayıda karadeliğin kütlesi hesaplanabilecek.
Uzayda, kozmik gaz ve toz bulutları yeni yıldızların doğdukları yerlerdir. Görünür ışıkta, bu toz karanlık ve örtücüdür, yıldızları arkalarında saklarlar. Avcı takımyıldızında, yeryüzünden 1500 ışık-yılı uzaklıkta bulunan Avcı Moleküler Bulutu Kompleksi, Dünya’ya en yakın büyük kütleli yıldız oluşum bölgesidir
ESO’nun VISTA telekobundan elde edilen bu yeni kızılötesi imge, 15 000 ışık yılı uzaklıktaki, 47 Tucanae küresel kümesini dikkat çekici bir ayrıntıyla göstermektedir. Bu küme, milyonlarca yıldız içermekte ve içerdiği yıldızlardan pek çoğu bu sıradışı özelliklere sahip egzotik kümenin merkezinde bulunmaktadır.
Gökbilimciler ilk kez dev gezegenlerin oluşumuna dair önemli aşamaları gözlediler. Gözlemlerde genç bir yıldızın etrafındaki disk maddesindeki boşluk boyunca ilerleyen dev gaz akışları tespit edildi. Tozlu disk bir boşluk sayesinde iç ve dış kısım olarak ikiye ayrılıyor.
Bazı insanlar 90 yaşında bile formda olurken, bazıların 50’sinden önce bir ayağı çukurdadır. Hızlı yaşayan insanların yaşlarının gerçekte nasıl göründükleriyle kabaca bağlantısını — ve aslında bunda yaşam tarzının daha etkili olduğunu — biliyoruz. Yeni bir çalışma ile aynı şeyin yıldız kümeleri için de geçerli olduğu ortaya çıkarıldı.
Yeni ESO gözlemleri şu ana kadarki en güçlü kuasar madde çıkışını ortaya çıkardı. Yeni keşfedilen madde çıkışı, SDSS J1106+1939 kuasarının merkezindeki süper kütleli karadeliğin yaklaşık 1000 ışık yılı uzağında bulunuyor. Bu madde çıkışı, daha öncekilerin en güçlüsünden en az beş kat daha güçlü
ESO’nun Çok Büyük Teleskop’unu kullanan gökbilimciler uzayda büyük olasılıkla yıldızı olmadan dolaşan bir gezegen buldular. Bu şimdiye kadarki en heyecan verici serbest dolaşan gezegen adayı ve 100-ışık-yılı uzaklığı ile bu tür nesneler arasında Güneş Sistemi’ne en yakın örneklerden birisi.
ESO’nun Çok Büyük Teleskop’unu kullanan gökbilimciler olağanüstü bir gezegenimsi bulutsu örneğinin merkezinde birbirleri etrafında dolanan bir yıldız çifti keşfetti. Yeni sonuçlar uzaya atılan madenin dikkat çekici ve simetrik görünüşünü kontrol eden mekanizma üzerindeki uzun süredir tartışılan bir teoriyi destekliyor.
Küresel yıldız kümesi NGC 6362’nin bu renkli görüntüsü MPG/ESO 2.2-metre teleskopu üzerindeki Geniş Alan Görüntüleyicisi ile elde edildi. NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu ile elde edilen merkezi alana ait yeni gözlemlerle birlikte bu yeni görüntü, az bilinen küme hakkında şimdiye dek elde edilen en iyi görüntüleri sağladı.
Avrupalı gökbilimciler yeryüzüne en yakın yıldız sistemi Alpha Centauri’deki bir yıldızın yörüngesinde kütlesi yaklaşık Dünya büyüklüğünde olan bir gezegen keşfettiler. Bu aynı zamanda Güneş benzeri bir yıldızın etrafında görülen en hafif gezegen.