Gökadamızın merkezi yeni yıldızların oluşumu için gerekli malzemeyi barındıran can damarıdır. Milyonlarca yıldızın yer aldığı bu bölge Herschel’in kızılötesi algılayıcıları ile böyle görüntülendi.
8000 ışık yılı uzağımızdaki, Tilkicik (Vulpecula) takımyıldızı yönündeki OB1 adındaki bu bölge dev yıldızların oluşturduğu dev bir birliktir.
Bu yıldızların yaydığı morötesi ve diğer ışınımın büyük kısmı, bulutun yakınındaki gaz ve tozun sıkışmasına ve yeni yıldızların oluşmasına neden olacaktır. Zaman içinde bulutun hammaddesinden beslenen ön yıldız gelişerek büyür ve oluşumunu tamamlar.
Görüntü Herschel’in Hi-GAL projesinin bir parçasıdır ve Herschel’deki beş ayrı aletin beş farklı kızılötesi dalga boyunda alınmış verilerle oluşturulmuştur.
Bu dalga boyları -220 ile -260 0C arasında değişen soğuk maddeyi işaret etmektedir. Böylesi soğuk malzeme hiçbir optik araçla görülemediğinden kızılötesi algılayıcılara gerek duyulmaktadır. Böylece gökbilimciler bulutun iç yapısının şaşırtıcı özelliklerini ortaya çıkarır.
Görüntüdeki örümcek ağları şeklindeki oluşumlar ise gökadamız boyunca uzanmaktadır. Oldukça geniş bir ağın parçası olan bu ipliksiler kırmızı ve turuncu renkleriyle ayırt edilebilir.
Tilkicik OB1’in ilk görüntüsü 1785’de William Herschel tarafından optik alanda elde edilmiştir. İlgili katalogda bu alan 50-100 yıldızlı NGC 6823 ile birlikte anılır. Ayrıca katalogdaki NGC 6820 adlı ışık yayan bulutsu aynı zamanda bu çok yönlü yıldız oluşum bölgesinin bir parçasıdır.
Tilkicik OB1’in kalbindeki dev yıldız onlarca Güneş kütlesindedir ve yakıtını oldukça hızlı tüketmektedir. Bu nedenle kısa ömürlüdür.
İki milyon yıl yaşadığı düşünülen bu tür yıldızlar yakıtlarını bitirdiğinde süpernova patlaması ile yaşamlarını bitirir. Bu sayede çevresine attığı gaz bulutu ile yeni nesil yıldızlar doğarak döngü devam eder.
Görüntü telif hakkı: ESA/Herschel/PACS, SPIRE/Hi-GAL Project
