200 000 ışık yılı uzaklıktaki Büyük Macellan Bulutu, Samanyolu çevresinde yavaşça dans eder. Bu sırada da içinde yer yer görülen bulutlar yeni yıldızlar oluşturmayı sürdürür. Bu bulutlar NASA/ESA Hubble Uzay Teleskopu ile görünür hale geliyor.
Büyük Macellan Bulutu (BMB) içindeki yıldız oluşum bölgeleri ışıl ışıl parlamaktadır. Kozmik komşumuzdaki Tarantula Bulutsusu içinde yer alan LHA-120 N11 yeni yıldızların dağınık bir şekilde doğumlarının gerçekleştiği bulutsudur.
BMB yıldız oluşumlarını araştıran gökbilimciler için mükemmel bir konumdadır. Samanyolu’ndaki yoğun yıldız ya da merkezi kuşatan toz bulutunnun görüş alanı dışında yer alıyor. Aynı zamanda (Andromeda’nın onda biri uzaklığında) ayrıntılı incelemek için yeterince yakın ve kuşbakışı bir görünüm sergiliyor. [1]
LHA 120-N 11 (kısaca N11) BMB’nin gaz ve yıldız oluşumunun gerçekleştiği parlak dış ceplerinden biridir. Görüntüde ayrıca NGC 1769 (görüntünün merkezinde) ve NGC 1763 (sağa doğru heic1011) parlak parçaları da yer alıyor.
Görüntü merkezinde oldukça karanlık şeritler göze çarpıyor. Bulutsular genellikle evrendeki en basit ve en bol element olan hidrojenden oluşmuşken, toz bulutları Dünya gibi karasal gezegenlerin oluşumlarını sağlayan daha ağır ve karmaşık elementleri barındırır. Bacadan süzülen duman gibi çok ince görünen yapı yıldızın öldükten sonra fırlattığı maddeden oluşmaktadır.
Notlar:
[1] Büyük Macellan Bulutu düzensiz sarmal bir gökada olarak nitelendirilse de çubuklu ve tek sarmallı gökadalarla benzer özelliklere sahiptir. BMB’nin Samanyolu bünyesinden kopan küçük bir sarmal gökada olduğu düşünülüyor.
