Yüksek kütleli yıldızlar gökada içine enerji pompaladıkları için önemlidirler. Ancak bu yıldızlar bizden çok uzaklarda olup gaz ve toz bulutu içinde saklıdırlar. NGC 281’de bunlardan biridir. Samanyolu düzleminden 1000 ve Dünya’dan 9200 ışık yılı uzaklıktaki bulutsu gökbilimcilere yıldız oluşumlarıyla ilgili fikirler veriyor.
Bu birleştirilmiş görüntü Spitzer kızılötesi gözlemleri (kırmızı yeşil ve mavi) ile Chandra (mor) X-ışını verilerini içermektedir. NGC 281 içindeki yüksek kütleli yıldızlar kendi çevresindeki gazı ısıtan güçlü rüzgarlarla yoğun ışıma sağlarlar. Bu süreç görüntünün sol tarafında görüldüğü gibi gaz ve toz oluşumuyla sonuçlanır. Bu yapılar büyük olasılıkla yeni yıldızları doğuracaktır. Büyük kütleli yıldızlar sonunda süpernova olarak patlayarak gökadalara gerekli enerjiyi sağlarlar.
NGC 281 görüntüsü nedeniyle “Pacman Bulutsusu” olarak da adlandırılır. Optik görüntülerde “Pacman”in “ağız” kısmı koyu gaz ve toz bulutlar nedeniyle karanlıkta kalır. Ancak Spitzer görüntüsünde bölgedeki toz parlamaktadır.
